TALUMPATI | Wikang Filipino: Kilala mo ba?

Hello! Ola! Konnichiwa! Annyonghaseyo! Hindi ba’t napakagandang pakinggan. Mga salita mula sa iba’t ibang bansa, mga wika mula sa iba’t ibang kultura, batid kong kilala mo sila. Ang wikang Filipino, kilala mo rin kaya?

Isang pagbati ng magandang araw sa lahat ng mga manonood.

Korean, Japanese at Ingles. Ilang lamang ito sa mga wikang gustong matutunan ng bawat Pilipino lalong-lalo na ang mga kabataan. Pilit natin itong pinag-aaralan at kahit magkabuhul-buhol man ang ating dila sa mga wikang ito ay paglalaanan pa rin natin ito ng laway at panahon. Hindi ba’t kahanga-hanga tayong mga Pilipino! Sa kaunting determinasyon, panahon at K-dramas tiyak kong matututo rin tayong magsalita ng ibang wika.

Ang tanong, kaya mo rin bang maglaan ng ganito sa ating wikang Filipino?

Kung karamihan sa atin ang siyang tatanungin, batid kong sasabihin nilang oo. Aba, buong buhay mo sa paaralan ay may asignaturang Filipino. Tama, mula nang mamulat tayo sa ating mundo at mula nang matuto tayong sumulat at bumasa ay kasa-kasama na natin ang wikang Filipino. Pinag-aaralan ang bawat salita, istruktura, at balarila nito, at maging ang mga iba’t-ibang anyo ng panitikan.

 Ngunit, bakit mo nga ba pinagtitiyagaan ang asignaturang Filipino? Dahil ba sa gusto mong makilala ang Filipino? O dahil isa ito’y kailangan para makakuha ng isang diploma?

Mga kapwa kong Pilipino, hindi sapat ang kaalaman upang sabihing kilala natin ang isang tao, bagkus, nangangailangan ito ng pagpapahalaga, pagsisikap, pag-unawa at pagmamahal. Ganoon din sa wikang Filipino. Hindi natin masasabing kilala natin ang sariling wika kung hindi natin ito pinapahalagan, nilalaanan ng oras, inuunawa at minamahal.

Pansinin niyo sa aspektong teknikal. Marami sa mga Pilipino ang nagkakamali pa rin sa pagbabaybay ng mga salita o sa pagbuo ng mga pangungusap; maging sa wastong paggamit ng mga bantas. Hindi rin tayo naglalaan ng panahon upang tumingin sa mga talasalitaan o magsaliksik man lang tungkol sa ating wika. Salungat sa tuwing tayo’y nag-aaral ng Ingles. Hindi tayo magkahumayaw tumingin sa talasalitaan para itama ang baybay ng salitang Ingles.

Mas pinagsisikapan nating maging tama sa tuwing tayo’y sumusulat sa Ingles kaysa sa tuwing tayo’y sumusulat sa Filipino.

Hindi ko sinasabing masamang mag-aral ng ibang wika. Kung tutuusin ay magandang pagkakataon ito upang makilala ang kultura ng ibang bansa. Ngunit, kung mas pinapahalagahan natin ang pag-aaral ng ibang wika kaysa sa pag-aaral ng sariling wika ay isa itong malaking kamalian. Lahat tayo ay mga Pilipinong binuklod ng wikang Filipino at tungkulin nating paunlarin, mahalin at kilalanin ang saraling atin.

Sana’y paunlarin natin sa ating sarili ang wikang Filipino hindi dahil sa kailangan mo ng diploma kung hindi dahil isa kang Pilipino. Pag-aralan mo ang Filipino tulad ng pag-aaral mo ng Ingles. Kilalanin mo ang Filipino tulad ng pagkilala mo sa iba pang wika. Tandaan, maraming kultura ang nagtatago sa bawat pangungusap ng wikang Filipino. Maraming buhay ang nagtatago sa bawat salita ng ating wikang Filipino. At higit sa lahat, maraming kalayaan na ang ibinigay ng tinig ng wikang Filipino.

Pilipino ka kaya kilalanin mo ang wikang Filipino dahil ang wikang Filipino ang dahilan kung bakit ka ngayon ay isang Pilipino.